1960 දශකයෙන් පසු ලංකාවේ සංචරක ව්‍යාපාරයේ පිබිදීම.

 

 1960 දශකය වන විට ලංකාව ආර්ථික අර්බුදයකට මුහුණ පැය අතර එබැවින් විදේශ විනිමය උපයන විකල්ප මාර්ගයක් ලෙස සංචාරක කර්මාන්තය වර්ධනය කිරීමට එවක රජය කටයුතු කර ඇත. ඒ අනුව එතෙක් අවිධිමත්ව පැවති සංචාරක කර්මාන්තය සැලසුම් සහගතව සංවර්ධනය කිරීමේ පරමාර්ථයෙන් 1966 අංක 10 දරණ 'ලංකා සංචාරක මණ්ඩල පනත' මගින් 1966 මැයි මස 01 දින සිට ක්‍රියාත්මක වන පරිදි 'ශ්‍රී ලංකා සංචාරක මණ්ඩලය' පිහිටුවා ඇත. සංචාරක චාරිකා සඳහා අනුබලදීම, ප්‍රමාණවත්, කාර්යක්ෂම හා ආකර්ෂණීය සංචාරක පහසුකම් ලබා දීම, ප්‍රවර්ධනය හා සංවර්ධනය කිරීම මෙහි පරමාර්ථය විය. එයට සමගාමීව 1966 අංක 14 දරණ ලංකා හෝටල් සංස්ථා පනත මගෙන් ලංකා හෝසාල් සංස්ථාවද පිහිටුවා ඇත මෙහිදී නවාතැන් ආහාරපාන විනෝද ක්‍රියාකාරකම් ක්‍රීඩා කටයුතු සඳහා ප්‍රමාණවත් කාර්යක්ෂම හා ආකර්ෂණීය සේවා ස්ථාන ස්ථාපනය නඩත්තුව හා පවත්වාගෙන යාම අරමුණු විය.

                                 මෙලෙස ක්‍රමයෙන් ව්‍යාප්ත වූ සංචාරක කර්මාන්තයේ උන්නතිය උදෙසා 1967 - 1977 දීර්ඝ කාලීන සැලැස්මක් ලෙස දස අවුරුදු සංචාරක සැලැස්මක් සකස් කරන ලද අතර Harris Foster ඇතුළු කණ්ඩායම විසින් මෙම සැලසුම සකසා ක්‍රියාවට නංවන ලදී.මෙම දස අවුරුදු සැලැස්ම සඳහා කර්මාන්තයක් ලෙස ආර්ථිකය දියුණු කළ හැකි අයුරු සොයා බැලීම, යටිතල පහසුකම් සංවර්ධනය පිළිබඳ සැලසුම් සකස් කිරීම ආදිය මෙන්ම ලංකාවට ප්‍රධාන සංචාරක කලාප පහක් යටතේ සංවර්ධනය කිරීම අරමුණු වී ඇත. එම කලාප පහ නම් මීගමු ගල්කිස්ස කලාපය,  බෙන්තොට දකුණු දිග කලාපය, මධ්‍යම කඳුකරය, සංස්කෘතික ත්‍රිකෝණ කලාපය හා පාසිකුඩා ත්‍රිකුණාමලය වෙරළ කලාපයයි.

              මේ අනුව යමින් 1968 අංක 14 යන 'සංචාරක සංවර්ධන පනත' යටතේ ලංකාවේ සියලුම සේවා හා පහසුකම් විධිමත් කිරීමේ නීතිමය බලය 'ලංකා සංචාරක මණ්ඩලයට' පවරා දී ඇත. මේ අනුව ලංකාවට පැමිණි සංචාරකයින් සංඛ්‍යාව ඉහළ ගිය අතර 1970 දී පැමිණි සංචාරකයින් සංඛ්‍යාව 46, 247ක් පමණ වී ඇති අතර දෛනික අමුත්තන් 68,524ක් පමණ වී ඇත. මෙලෙස ක්‍රමයෙන් වර්ධනය වූ සංචාරක කර්මාන්තයේ දියුණු තත්ත්වයක් 1976 නොබැඳි ජාතීන්ගේ සමුළුව මගින් ලංකාවට හිමි වූ අතර ඒ වර්ෂයේ සංචාරකයින් 118,941ක්‌ පමණ පැමිණ ඇත.

     1977 සිට නව දේශපාලන හා ආර්ථික රටාවක් ඔස්සේ විවෘත ආර්ථිකය හඳුන්වා දීමත් සමගම සංචාරක කර්මාන්තයට පෞද්ගලික අංශය ද ආයෝජනයට පෙළඹිණි. 1976-1982 කාලයේ සංචාරක පැමිණීම 24%කින් ඉහළ ගොස් ඇති බවට වාර්තාවේ. 1978-1982 සංචාරක සැලසුම් මගින් සංචාරකයින්ගේ පැමිණීමත් ඉපැයීමේ ප්‍රමාණයත් හෝටල් කාමර සංඛ්‍යාවත් වර්ධනය වීම සිදුවී ඇති අතර ඒ අනුව ටච් සමුද්‍රා ගලධාරි හිල්ටන් ආදී හෝටල් ආරම්භයට විදෙස් ආයෝජකයන්ට අවස්ථාව උදාවී ඇත. මෙලෙස 1982 වන විට ස්ථාවර ප්‍රගතියක් ලබා සිටි සංචාරක ව්‍යාපාරය 1983 වූ කළු ජෝලිය නම් අර්බුදකාරී තත්ත්වය නිසා ක්‍රමයෙන් බිඳ වැටීමට ලක්වී තිබේ.